ZONE02/ nr. 194 (woensdag 3/9/2008)
Hoe voelt het aan om in eigen stad ‘a tourist treatment’ te ondergaan? Junior wil samen met mij proefkonijn spelen. Verkleed als toeristen lopen we door l’Ilot Sacré. Hoewel le racolage niet meer zou voorkomen, laten we ons in het verlengde van de Beenhouwersstraat gewillig ronselen door de racoleur van dienst van La Luna di Venezia. Eenmaal binnen nemen we een assertieve houding aan omdat we alle pogingen tot manipulatie willen ontwijken. Het interieur is authentiek toeristisch, inclusief de plastiekbloemen op tafel. Met een pint en een Ice Tea (beiden €2,30) voor onze neus, maken we onze keuze. Als voorgerecht neemt Junior de penne al pesto (€10,50 als hoofdgerecht) en ik de minestrone (€5,50). Daarna gaan we voor een pizza quattro fromaggi (€12) en een steak Venezia (€16). De ober probeert de pizza als voorgerecht te pushen want dan kunnen er twee hoofdgerechten aangerekend worden. We eisen de penne als voorgerecht. Die is al dente gekookt maar met de pesto is nogal zuinig omgesprongen. In de minestrone ontbreekt ieder spoor van pasta of rijst. Het is dus een minestra (een groentesoep), een lekkere overigens. Het halfje Valpolicella (€13) is natuurlijk niet meer voorradig, maar wel een Bordeaux. Daar trap ik niet in. Dan maar een halfje Chianti DOC (€13), maar de ober komt met een Chianti Ruffino DOCG af. Ik vraag tot tweemaal toe of het hier wel degelijk om een wijn van dertien euro gaat. Hij kan niet anders dan dit tegen zijn zin beamen. Gotcha! Naast ons bestellen drie jongedames uit Tilburg ‘spaghetti carbonara zonder ham’. Een ober moet nogal wat tegenkomen in de buurt van de Brusselse Grote Markt. De vier kazen op de pizza zijn gorgonzola, parmesan, taleggio en ten slotte bel paese ipv de traditionele mozzarella. Het is te proeven dat hij in een houtoven achteraan de eetzaal is gebakken. Alleen had hij iets krokanter mogen zijn. Als ik mijn steak doorsnijd zie ik een prototype van een geprikte biefstuk, vandaar zo goedkoop. Het is een wonder dat het vlees überhaupt nog aaneenhangt. Ik raak mijn bord niet meer aan. Bij het afruimen begint de ober plichtsgetrouw een discussie over het feit dat het vlees wel degelijk vers is. Ik antwoord dat dit vanzelfsprekend is en leg met engelengeduld uit waarom deze de moeder aller geprikte biefstukken is. Mijn causerie valt in slechte aarde en er wordt niet gevraagd of we een dessert wensen. Als de Tilburgse meiden één da-me blan-che met drie lepels bestellen, vraag ik of we misschien ook een dessert mogen. Alleen blijkt er geen deeg voor een Brusselse wafel meer voorradig. Of Junior zoals zijn vader ook een duurdere tiramisu wil? No way, dan helemaal geen dessert maar wel de rekening aub. Schaak... Dat dachten we tenminste. Want op de rekening (€62) kosten onze aperitieven €0,20 te veel en de penne wordt wel degelijk als hoofdgerecht aan €10,50 getarifeerd. Ik ben mij al aan het opladen om een scene te maken als Junior merkt dat zijn twee cola's (€4,60) vergeten zijn. Mat!
Conclusie: Plezant om de toeristentrucs te counteren en zijn we eraan bedrogen, we hebben toch voor €62 amusement gehad.
Eten: 6/10
Bediening: 6/10
Comfort: 6/10
Globale beoordeling: *** (goed)
Type: restaurant
Keuken: Italiaans
Specialiteit: -
La Luna di Venezia
Grétrystraat 69
1000 Brussel
02 219 84 08
Ja, dat was nog eens plezant zie. Met mijn originele conclusie.
De titel is naar mijn bescheiden mening goed gekozen, want de allereerste Brusselse onderzoeksjournalist uit de geschiedenis heeft in 2005 in de Stoofstraat (de toeristische autostrade tussen de Grote Markt en Manneke Pis) een stripgevel gekregen met een scene uit 'De zaak Zonnebloem'.
Op de ZONE02/ website staat een straf voorbeeld van een 'tourist treatment'. Degoutant! Op 'tripadvisor' staan er zelfs meer dan 20 van deze horrorverhalen in de categorie 'Vreselijk'. De klant moet hier veel assertiever, liefst zelfs agressief zijn.
--------------------------------------------------------------------------------
viks - 4/06/14 19:47 1/5 We went for a late lunch to this place on a Sunday. We gave the order for a pizza and a pasta which were just about okay. Then we ask for normal tap water and the waiter brings in a bottle of some fancy brand. I ask again for plain tap water but he anyways opened the bottle and poured. First bit of arrogant annoying nature of the place. If you don't serve tap water, just refuse pricks. We anyways finished our meal and had to rush to the central station about 10 mins walk away as my friend had to catch a train. I ask for the bill and to my utter disbelief the cheats charged us 30 Euros for a rubbish shrimp pasta. I confront the waiter and he says the size of the shrimps was big. I argue why wasnt I asked if I wanted small or bigger shrimps. But arrogantly just went away and another fellow quickly brought a machine for my card payment. I could not argue much since we had to rush. Not to forget 5 Euros for the water! Most horrible experiences I have had. A total rip off. CHEATS!
