Tartufo: Mixed emotions

Foto: Bart Billen

GOESTING nr. 9 (woensdag 2/12/2015)

Tartufo is het restaurant dat huist in de villa waar vroeger het onvolprezen restaurant 'De Groene Jager' zat. De bejaarde zussen die in 2010 weigerden het pand aan Willy Goorden te verkopen, doen dat een jaar later wel aan Kayes Ghourabi en Griet Grassin. Ze hebben hun restaurant dan ook verhuisd vanuit Sint-Genesius-Rode, waar het verstopt zat in een residentiële wijk. Nu bevindt het zich aan een grote steenweg met veel va et vient. Ik ga er met Madame op een zaterdag dineren. De witte buitenverlichting zorgt voor een lichtbakeneffect aan de steenweg. Madame vervloekt de kiezelparking omdat haar schoenen worden geruïneerd. Binnen is de ruime zaak goed gevuld. De parketvloeren zijn behouden. Tegen de zwarte en witte muren is indirecte verlichting gehangen. Kortom, een feestelijk restaurant. Als aperitief drinken we een heerlijke gin tonic (€ 11) met de in juli op de markt gebrachte Lindemans premium gin, die in de Aalsterse stokerij De Moor wordt gedestilleerd op basis van Lindemans kriek cuvée René, en een fever-tree tonic. In de nasmaak komen de krieken mooi naar boven in het smaakpalet. De erbij geserveerde amuses zijn zwaar en sluiten de maag: een panna cotta van geitenkaas, een Parmezaanse kaaskroket met truffelsmaak en een hoorntje met ganzenlevermousse. Mijn tortelini met truffel en boter (€ 25) zijn beetgaar, alleen spijtig dat de truffel er als sneeuw over wordt geraspt en niet in schijfjes geschaafd. Ook zwemt het geheel in een snel desintegrerend boterschuim. Madame neemt als voorgerecht het hoeve-ei met herfsttruffel, iberico bellotaham en knolselderpuree (€ 24). Heel lekker, maar ook hier te weinig truffel voor de gevraagde prijs en het is bizar dat dit gerecht ook wordt verdronken in hetzelfde boterschuim. Hierbij drinken we een Lo Zoccolaio 2009 (€ 72 of 2,4 maal de inkoopprijs), een schitterende barolo die perfect bij het truffelaroma van de gerechten gaat. Als hoofdgerecht wordt voor mijn eega een perfect saignant gegrilde rubia gallega steak met lekkere bearnaise (€ 34) geserveerd. Het vlees is echter nogal bizar balkvormig versneden. De frieten zijn kwak. Voor mij wordt zeeduivel met zwarte look, roma tomaat en pantelleria kappertjes (€ 28) opgediend. De zeeduivel heeft een te zachte structuur en is gevuld met rode paprika. Erop en ernaast ligt heel wat camouflagegarnituur die er niet toe doet: rode ajuin, rode paprika, grijze garnalen en dezelfde dotjes pompoenzalf als in Madame haar bord. Die schuif ik allemaal opzij. Enkel de roma tomaat (ook wel pruimtomaat genoemd) en de vier kappertjes (ongeopende bloemknopjes van de kappertjesstruik) van het Italiaanse eilandje tussen Sicilië en Tunesië behoud ik. Het hadden er gerust veel meer mogen zijn. De gebakken aardappelen zijn niet genoeg gebakken. Bij mijn visgerecht laat ik nog een accorderend halfje Saint-Veran 2012 van collovray & terrier (€ 17 of 2,5 maal de aankoopprijs) openen. De dessertkaart is banaal en dus vragen we de rekening die pittig blijkt te zijn: € 226,50. Dat is minimum een kwart te veel en we rijden met mixed emotions naar huis.

Conclusie: Eerder Franse dan Italiaanse keuken die te duur is. De truffel is quasi afwezig. Identieke garnituren voor verschillende gerechten.

Eten: 6/10
Bediening: 8/10
Comfort: 8/10

Globale beoordeling: *** (goed)

Type: restaurant
Keuken: Frans - Italiaans
Specialiteit: -
BTW-bon: tjek
Wi-Fi: tjek

Tartufo
Bergensesteenweg 500
1600 Sint-Pieters-Leeuw
02 361 34 66
tartufo@skynet.be
www.restaurant-tartufo.be
 
Dit is de tweede maal dat ik dit Tartufo bespreek en geen van beide keren kon het echt overtuigen.

de Groene Jager: A star is born

LET OP: dit restaurant bestaat niet meer!

Foto: Johan Martens

ZONE02/ nr. 183 (woensdag 12/3/2008)

Niels, de talentrijke drummer van Inneke23 & The Lipstick Painters, vertelt mij het heuglijke nieuws dat het contract voor een tweede full cd is getekend. Dat moet worden gevierd. Hiervoor gaan we naar de Groene Jager in Sint-Pieters-Leeuw. De setting heeft een hoog surrealistisch gehalte. Het is een restaurant gelegen langs de eindeloos lang lijkende Bergensesteenweg. Het ziet er met zijn groene neonverlichting uit als een baancafé, maar eenmaal binnen zien we een prachtig designinterieur met parketvloeren, toon op toon tinten, zwartleren stoelen en lampen van het beam me up, Scotty type. Op de achtergrond horen we bijpassende lounge muziek.
Ik ben niet iemand die normaal een ‘aperitief van het huis’ besteld, maar hier gaat het om een glas Autréau champagne met een tikje Kriek van Boon uit het nabijgelegen Lembeek. Het blijkt een prachtig, bovendien streekgebonden, alternatief voor de routineus overkomende Kir Royale. Helemaal te gek wordt het als blijkt dat deze topaperitief in het drankforfait (€17) zit, dat we bij het driegangen vismenu (€38) nemen.
Niels bestelt als voorgerecht de 'Carpaccio van Sint-Jakobsnootjes, slaatje van Charlotte aardappeltjes en emulsie van truffel'. De Sint-Jakobsnoten zijn kraakvers en de emulsie van truffel maakt van dit gerecht een ware smaakbom. Ook het slaatje verdient een speciale vermelding want dit is niet zomaar wat standaardgarnituur. Later zal pas blijken waarom de uitzonderlijke smaken en perfecte gaartijden van de groenten bij de gerechten een ware rode draad doorheen het menu vormen. Chef Noël Van der Schueren heeft immers het vak geleerd in de Sire Pynnock in Leuven, het voormalige sterrenrestaurant van groentechef Frank Fol. Mijn ‘Paling in ‘t groen met ijs van plattekaas’ is een topper. Het plattekaasijs is een revelatie. Het smaakt hemels en past perfect bij de by the book bereide paling in ‘t groen. Bovendien ligt het ijs in het midden van het bord en smelt kunstig weg met mooie kleurmengingen tot gevolg.
Met de hoofdgerechten wordt het echt duidelijk op welk hoog niveau er hier wordt gekookt. De ‘Kabeljauwfilet in eigen nat op lauw bedje van tomaat met basilicum en pasta van spinazie’ is de eenvoud zelve. Met klasseproducten is het niet nodig om de trukendoos te openen. De kabeljauw smaakt puur. Bij Niels komt er een ‘Gepocheerde zeewolf, met mousseline van oester, grijze garnaaltjes en zachte puree van prei’ op het bord. De mousseline van oester is van het niveau van de legendarische mousseline van Riesling van de Comme Chez Soi. Inderdaad, dure woorden maar het is gewoon zo. Ook het koekje van gefrituurde ajuinrok, in de oven gedroogd, is gedenkwaardig.
De wijnen zijn meer dan aangepast. Ze maken deel uit van de gerechten. Bij navraag blijken ze van bij wijnhandelaar en mede-eigenaar Willy Goorden uit Dworp te komen. Als dessert valt de gegrilde banaan wat tegen, want ze is niet gaar. Niet getreurd, we spreken af dat de release van de CD hier ook zal worden gevierd.

Conclusie: Gastronomische revelatie van het eerste kwartaal van 2008.

Eten: 8/10
Bediening: 8/10
Comfort: 7/10

Globale beoordeling: **** (zeer goed)

Type: restaurant
Keuken: Belgisch-Frans
Specialiteit: gastronomisch

de Groene Jager
Bergensesteenweg 500
1600 Sint-Pieters-Leeuw

Het is een echt schandaal dat dit restaurant is moeten stoppen. In 2010 zijn de eigenaars van de villa, twee oude zusters die al hun zwart geld in huizen hebben gestoken, in de aanval gegaan. Ze zijn teruggekomen op hun belofte om de villa, waar wijnhandelaar Willy Goorden uit Dworp €400.000 in had geïnvesteerd,te verkopen. Door hun guerillatactieken heeft het restaurant in juni 2010 tijdelijk zijn activiteiten stop moeten zetten in de hoop de rechtzaken te winnen. Het heeft niet mogen baten. Ik vrees dat deze oude wrekken niet in hun spiegel kunnen kijken zonder zich diep te schamen. Erna werd het pand door het Italiaans restaurant 'Tartufo' in gebruik genomen dat hiervoor verhuisde uit Sint-Genesius-Rode. Ik schreef een recensie over 'Tartufo' toen het nog in Sint-Genesius-Rode was gevestigd.
De inspiratie voor de titel haalde ik bij de gelijknamige film met Barbra Streisand en Kris Kristofferson, een echte draad van een film maar wel met een catchy titel, toch?
De tweede full CD van Inneke23 & The Lipstick Painters is in 2009 uitgekomen, heette 'Charcoal' en kreeg terecht heel wat positieve recensies.
Op de Nederlandstalige ZONE02/ website stond een spijtig verhaal. Een slippertje veronderstel ik.
--------------------------------------------------------------------------------

Stevens René - 09/04/2008 17:24:18 3/5 Ik heb in dit restaurant €38 voor een drie gangenkindermenu betaald (kaaskroket, mini steak en een ijsje) en €17 voor bijbehorende drankjes en dit voor een kind van nog geen twee jaar en een meisje van vijf jaar. (€110 in totaal)
Hieromtrent heb ik mij achteraf telefonisch bevraagd, waarop in eerste instantie mij werd gezegd dat dit misschien wel de voordeligste formule was, maar ze vonden het bedrag ook overdreven en ze zouden mij terugbellen. Geen nieuws. Na een tweede telefoontje werd opnieuw beloofd om mij terug te bellen. Ik wacht nog steeds. In totaal waren we wel met dertien personen, waaronder die twee kleine kinderen. Nogal duur niet?