LET OP: dit restaurant bestaat niet meer!
ZONE02/ nr. 193 (woensdag 20/8/2008)
‘Laten we met ons tweetjes nog eens naar La Clef des Champs gaan’ zegt Madame. Sinds 1984 baten Fransman Bernard Bouillot en tandarts van opleiding Anne Verhamme dit restaurant met een regionale Franse keuken uit. Ze zijn blijkbaar met vakantie, maar hun drietalig personeel ontvangt ons zeer gastvrij. Twee dingen vallen ons bij het binnenkomen op. Er is bijna geen bewegingsruimte in de kleine Provençaals ingerichte eetzaal. De Deltagids vermeldt een capaciteit van 25 couverts. Ik tel er 32. Daarnaast is de voertaal aan de meeste tafels het Engels. De kaart bestaat uit twee menumogelijkheden. We verkiezen het veldmenu (€33,50) boven het stadsmenu (€44). Hierbij hebben we de keuze uit niet minder dan zeven voorgerechten, tien hoofdgerechten en elf desserts. Madame bestelt de ‘Pieds de porc en farci à la mode de Vouvray’ (Loire) en de ‘Confit de canard’ (Périgord). Ik ga de ‘Oeufs en meurette’ en de ‘Cocotte de coq au vin’ (€4 suppl.), twee Bourgondische gerechten, uittesten. We overgieten dit alles met een Chateau du Courlat 2004 (€35 of 3,4 maal de inkoopprijs), een zachte, ronde Lussac Saint-Emilion. Varkenspoten op Vouray-wijze zijn stukjes gekookt en ontbeend vlees in kroketvorm in wat broodkruim gerold en krokant opgebakken. Het is wat flauw van smaak en de pot mosterd komt goed van pas. Meurette-eieren zijn in rode wijnsaus gepocheerde eieren. Ze worden in die saus opgediend en zijn gegarneerd met gehakte peterselie, maar de traditionele spekreepjes en broodkorstjes ontbreken. Ook moet het peper- en zoutvat flink gehanteerd worden om het gerecht op smaak te brengen. Wachtend op de hoofdgerechten valt mij plots een label aan de vensterbank op: ‘Toptable.co.uk 2007 gold’. Dat verklaart dus de grote toestroom Engelse toeristen en het maximaliseren van het aantal couverts. Dit restaurant is volgens de prominente Engelse website immers het beste restaurant van Brussel. Les rosbifs lusten blijkbaar wel pap van de regionale specialiteiten van The frogs. Alleen moet er na de wat flauw smakende voorgerechten wel gescoord worden met de hoofdgerechten. Wat ook het geval is, want de eendenconfit is fantastisch en wordt vergezeld van een hemelse gratin dauphinois. De coq au vin is eveneens een echte voltreffer, zeker omdat een lekkere salade ‘on the side’ iedere eentonigheid resoluut doorbreekt. Het is ondertussen laat geworden en het personeel wil duidelijk naar huis. Even nadat een tafel met een jarige nog verrast werd met een glas champagne van het huis bij het dessert, begint het zaalpersoneel de lege tafels opnieuw te dekken. Dat is zoals in een café de stoelen op de tafels zetten om duidelijk te maken dat het sluitingstijd is. Bevestiging hiervan krijgen we als onze dessertbestelling in de keuken wordt afgeroepen:‘derniers desserts, deux feuilletés de Camembert’. Ze blijken vanbinnen niet warm te zijn. De uitbaters moeten duidelijk iedere service aanwezig zijn, want als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel…
Conclusie: Gelauwerde Frans regionale keuken, maar het personeel laat steken vallen als de 'patron' er niet is.
Eten: 8/10
Bediening: 6/10
Comfort: 7/10
Globale beoordeling: *** (goed)
Type: restaurant
Keuken: Frans
Specialiteit: streekgerechten
La Clef des Champs
Rollebeekstraat 23
1000 Brussel
Mijn originele titel 'Toptable.co.uk 2007 gold' heeft het terecht niet gehaald.
Weeral mijn excuses voor de door mij genomen foto van de papieren versie.
Niet veel later gingen Bernard en Anne met pensioen. Het weze hun gegund. Momenteel is in het pand alweer een Frans restaurant 'Le Rabassier' gevestigd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten