zaterdag 26 september 2015

Kolya: Best bewaarde geheim van Brussel? Houden zo!

Foto: Bart Billen


GOESTING nr. 5 (woensdag 1/7/2015)

'Brussels best kept secret' staat er op de website van Kolya, het restaurant van het Manos Premier hotel op een steenworp van de Louisalaan. Dat intrigeert natuurlijk, te meer er een mooi terras in de tuin zou zijn. Meer hebben we niet nodig om een reservatie te maken. Kolya is de naam van de kleinzoon van Manos, de ondertussen overleden Griekse stichter van de Brusselse Manos hotelgroep met in totaal drie hotels. Zijn zoon Costa is de huidige eigenaar. Ik sta versteld dat er in deze buurt zo'n grote, reliëfrijke tuin bestaat met verschillende, discrete door groen afgesloten plekken om te verpozen. Helemaal bovenaan de tuin tussen schaduwrijke hoge bomen is er een speeltuin. Het geheel is als idyllisch te omschrijven. Het terras beneden in de tuin grenst aan zowel de bar als het restaurant en is fabuleus. Hier op een avond dineren na een bloedhete dag tijdens een hittegolf moet uniek zijn. Kortom, tuin en terras zijn inderdaad het best bewaarde geheim van Brussel. Alleen is er momenteel van een hittegolf geen sprake. Het is koud en dus neem ik met Madame plaats in de eetzaal die een gigantische veranda is met een indrukwekkend glazen zadeldak. Het interieur is kitscherig luxueus en de muziek is overwegend van het enerverende Braziliaanse sambatype. De stoel is te laag voor deze tafel en de bank waar Madame op zit te hoog. Madame kijkt nu letterlijk op mij neer. Vermits er in huis een cocktailbar is, kunnen we een fatsoenlijke cocktail bestellen, een rariteit in Brussel. Het wordt een black Russian (€ 13), bestaande uit wodka en koffielikeur. Deze cocktail is eind jaren 1940 door Gustave Tops, barman in het Brusselse Métropole hotel, gecreëerd voor Perle Mista, Amerikaanse ambassadrice in Luxemburg. Voorwaar een Brusselse specialiteit. Chef Nicholas Tsiknakos heeft op het eerste zicht een interessante kaart samengesteld. Hij is overgekomen uit het restaurant be Lella (naam van de kleindochter) van het be Manos hotel in Kuregem. Daar is het restaurant enkel nog open voor de hotelgasten. Madame bestelt als voorgerecht de misosoep met citroengras, zwarte sesam en stukjes kip met Madagaskar peper (€ 14). Ik ga voor de huisgemaakte ravioli met krab in haar bisque (€ 24). Hierbij wordt gezegd dat de pasta's als hoofdgerecht worden beschouwd. Vandaar de hoge prijs. Ik had de nodige flexibiliteit van de dienster verwacht en dus dat ze mij een voorgerechtportie zou voorstellen. Als hoofdgerecht wordt er van op de bank voor de in amandelolie gebakken zonnevisfilet met door citroengeranium geparfumeerde risotto (€30) geopteerd en ik kies als tweede hoofdgerecht het duo van melkkalf: zwezerik en ribstuk met gratin Dauphinois en marsalasaus (€ 31). Al deze gerechten schreeuwen om chardonnay wijn. Vermits de wijnkaartpagina met de wijnen per glas is afgedekt met een blanco blad, zijn we wel verplicht om een hele fles te bestellen. De pouilly fuissée (€ 54) is niet meer in voorraad. Daar ik geen zin heb in Chablis wordt het een fles Les Chaumes 2013 van domaine Roux père et fils, een Chassagne Montrachet (€ 75: prijzig, maar slechts een schappelijke 2,2 maal de aankoopprijs). De soep valt in de smaak van Madame. Het is geen misosoep, eerder een Thaise tom ka kai soep. De ravioli is zeer lekker en de bisquesaus ook, maar bij nader onderzoek blijkt er geen krabvlees in te zitten maar surimi. Ik ben geschandaliseerd. Als hier geen krab aan te pas komt, hoe wordt dan de bisque gemaakt? Dit heeft een juridische kwalificatie: oplichting! Als mijn hoofdgerecht wordt ingezet, zie ik direct dat ik nog niet aan het einde van mijn calvarietocht ben. Er ligt links en rechts van het ribstuk een stuk zwezerik, het ene gebakken, het andere enkel gekookt. Hoe kan zoiets niet opgemerkt worden? Het gaat trouwens om zwezeriken van lage kwaliteit, die ook nog eens slecht zijn gepeld. Hetzelfde kan van het ribstuk worden gezegd. Het is heel vet en smakeloos vlees. Natuurlijk wordt het volledig overgoten met saus ter camouflage. Waar is mijn gratin? In de plaats hiervan liggen er vier truffelchips op mijn bord. Sorry, maar dit bord gaat terug naar de keuken. Madame haar zonnevis is totaal uitgebakken, zelfs draderig en overgoten met een zware saus, terwijl de kaart de perceptie gaf van een licht gerecht. De risotto is geen smeuïge risotto maar rijst gemengd met zuring. Oneetbaar. We krijgen als compensatie het dessert aangeboden. Waarom worden de hoofdgerechten gewoon niet van de rekening gehaald? Driemaal is scheepsrecht, want ook de pavlova en de tarte tatin voldoen niet aan de definitie ervan. Tarte tatin met aardbeien on the side. De bol ijs ligt in een hoop bruine suiker! Tarte tatin, het lekkerste misbaksel ter wereld van de zusjes Tatin uit Lamotte-Beuvron, moet met kruimeldeeg gemaakt worden en niet met bladerdaag. Waarom de onderkant volledig bestrooid is met kristalsuiker is mij een raadsel. Een pavlova, genoemd naar de Russische balletdanseres, is een taart met een meringue basis afgewerkt met slagroom en vers fruit en geen coupe gevuld met slagroom en fruit. Het is genoeg geweest. We betalen met pijn in het hart € 192 en natuurlijk moeten we ook nog eens om een btw-briefje vragen. Ja beste lezer, we hebben dit horrordiner voor u uitgezeten zodat u dit nooit moet doen.

Conclusie: Het menu is zo betrouwbaar als de Griekse begroting. STAY AWAY!

Eten: 3/10
Bediening: 7/10
Comfort: 8/10

Globale beoordeling: ** (matig)

Type: restaurant
Keuken: internationaal / fusion
Specialiteit: -
BTW-bon: tjek
Wi-Fi: tjek

Kolya
Charleroisesteenweg 100-106
1060 Sint-Gillis
02 539 36 55
stay@manospremier.com
www.kolya.be
 
Waarom heb ik in godsnaam hier ** (matig) en niet * (slecht) aan gegeven? 3/10 voor de keuken is nog te veel. 2/10 ware realistischer geweest en dan zou dit geresulteerd hebben in * (slecht). Het strafste is het feit dat de chef de klanten aan tafel ging groeten. Je moet maar durven. Onze tafel heeft hij wijselijk links laten liggen, hij wist immers dat we doorhadden dat hij met minderwaardige producten werkt, daar onze borden (op de soep na) allesbehalve leeg terugkeerden naar de keuken.


Seeing is believing


Idyllische tuin en fabuleus terras


Eetzaalveranda is met indrukwekkend glazen zadeldak, cocktailbar
en de onvolprezen 'Brusselse' cocktail black Russian


Tom ka kai soep en ravioli met surimi


Schoon van ver maar ver van lekker


Waardeloze desserts, zoals al de rest trouwens


Geen opmerkingen:

Een reactie posten