zondag 19 september 2010

de Groene Jager: A star is born

LET OP: dit restaurant bestaat niet meer!

Foto: Johan Martens


ZONE02/ nr. 183 (woensdag 12/3/2008)

Niels, de talentrijke drummer van Inneke23 & The Lipstick Painters, vertelt mij het heuglijke nieuws dat het contract voor een tweede full cd is getekend. Dat moet worden gevierd. Hiervoor gaan we naar de Groene Jager in Sint-Pieters-Leeuw. De setting heeft een hoog surrealistisch gehalte. Het is een restaurant gelegen langs de eindeloos lang lijkende Bergensesteenweg. Het ziet er met zijn groene neonverlichting uit als een baancafé, maar eenmaal binnen zien we een prachtig designinterieur met parketvloeren, toon op toon tinten, zwartleren stoelen en lampen van het beam me up, Scotty type. Op de achtergrond horen we bijpassende lounge muziek.
Ik ben niet iemand die normaal een ‘aperitief van het huis’ besteld, maar hier gaat het om een glas Autréau champagne met een tikje Kriek van Boon uit het nabijgelegen Lembeek. Het blijkt een prachtig, bovendien streekgebonden, alternatief voor de routineus overkomende Kir Royale. Helemaal te gek wordt het als blijkt dat deze topaperitief in het drankforfait (€17) zit, dat we bij het driegangen vismenu (€38) nemen.
Niels bestelt als voorgerecht de 'Carpaccio van Sint-Jakobsnootjes, slaatje van Charlotte aardappeltjes en emulsie van truffel'. De Sint-Jakobsnoten zijn kraakvers en de emulsie van truffel maakt van dit gerecht een ware smaakbom. Ook het slaatje verdient een speciale vermelding want dit is niet zomaar wat standaardgarnituur. Later zal pas blijken waarom de uitzonderlijke smaken en perfecte gaartijden van de groenten bij de gerechten een ware rode draad doorheen het menu vormen. Chef Noël Van der Schueren heeft immers het vak geleerd in de Sire Pynnock in Leuven, het voormalige sterrenrestaurant van groentechef Frank Fol. Mijn ‘Paling in ‘t groen met ijs van plattekaas’ is een topper. Het plattekaasijs is een revelatie. Het smaakt hemels en past perfect bij de by the book bereide paling in ‘t groen. Bovendien ligt het ijs in het midden van het bord en smelt kunstig weg met mooie kleurmengingen tot gevolg.
Met de hoofdgerechten wordt het echt duidelijk op welk hoog niveau er hier wordt gekookt. De ‘Kabeljauwfilet in eigen nat op lauw bedje van tomaat met basilicum en pasta van spinazie’ is de eenvoud zelve. Met klasseproducten is het niet nodig om de trukendoos te openen. De kabeljauw smaakt puur. Bij Niels komt er een ‘Gepocheerde zeewolf, met mousseline van oester, grijze garnaaltjes en zachte puree van prei’ op het bord. De mousseline van oester is van het niveau van de legendarische mousseline van Riesling van de Comme Chez Soi. Inderdaad, dure woorden maar het is gewoon zo. Ook het koekje van gefrituurde ajuinrok, in de oven gedroogd, is gedenkwaardig.
De wijnen zijn meer dan aangepast. Ze maken deel uit van de gerechten. Bij navraag blijken ze van bij wijnhandelaar en mede-eigenaar Willy Goorden uit Dworp te komen. Als dessert valt de gegrilde banaan wat tegen, want ze is niet gaar. Niet getreurd, we spreken af dat de release van de CD hier ook zal worden gevierd.

Conclusie: Gastronomische revelatie van het eerste kwartaal van 2008.

Eten: 8/10
Bediening: 8/10
Comfort: 7/10

Globale beoordeling: **** (zeer goed)

Type: restaurant
Keuken: Belgisch-Frans
Specialiteit: gastronomisch

de Groene Jager
Bergensesteenweg 500
1600 Sint-Pieters-Leeuw

Het is een echt schandaal dat dit restaurant is moeten stoppen. In 2010 zijn de eigenaars van de villa, twee oude zusters die al hun zwart geld in huizen hebben gestoken, in de aanval gegaan. Ze zijn teruggekomen op hun belofte om de villa, waar wijnhandelaar Willy Goorden uit Dworp €400.000 in had geïnvesteerd,te verkopen. Door hun guerillatactieken heeft het restaurant in juni 2010 tijdelijk zijn activiteiten stop moeten zetten in de hoop de rechtzaken te winnen. Het heeft niet mogen baten. Ik vrees dat deze oude wrekken niet in hun spiegel kunnen kijken zonder zich diep te schamen. Erna werd het pand door het Italiaans restaurant 'Tartufo' in gebruik genomen dat hiervoor verhuisde uit Sint-Genesius-Rode. Ik schreef een recensie over 'Tartufo' toen het nog in Sint-Genesius-Rode was gevestigd.
De inspiratie voor de titel haalde ik bij de gelijknamige film met Barbra Streisand en Kris Kristofferson, een echte draad van een film maar wel met een catchy titel, toch?
De tweede full CD van Inneke23 & The Lipstick Painters is in 2009 uitgekomen, heette 'Charcoal' en kreeg terecht heel wat positieve recensies.
Op de Nederlandstalige ZONE02/ website stond een spijtig verhaal. Een slippertje veronderstel ik.
--------------------------------------------------------------------------------

Stevens René - 09/04/2008 17:24:18 3/5 Ik heb in dit restaurant €38 voor een drie gangenkindermenu betaald (kaaskroket, mini steak en een ijsje) en €17 voor bijbehorende drankjes en dit voor een kind van nog geen twee jaar en een meisje van vijf jaar. (€110 in totaal)
Hieromtrent heb ik mij achteraf telefonisch bevraagd, waarop in eerste instantie mij werd gezegd dat dit misschien wel de voordeligste formule was, maar ze vonden het bedrag ook overdreven en ze zouden mij terugbellen. Geen nieuws. Na een tweede telefoontje werd opnieuw beloofd om mij terug te bellen. Ik wacht nog steeds. In totaal waren we wel met dertien personen, waaronder die twee kleine kinderen. Nogal duur niet?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten