dinsdag 14 april 2015

COMPTOIR DES GALERIES: Shop till you drop

LET OP: deze wijnbar is in een snackbar veranderd!

Foto: Bart Billen


GOESTING nr. 1 (woensdag 18/3/2015)

De Brusselse horeca microkosmos is in constante evolutie en er is per geluk niemand die dat kan stoppen. Neem nu het concept van Comptoir des Galeries. Dat is, naast het restaurant van het nieuwe Hotel des Galeries, een wijnbar waar je gerechtjes kan bestellen die achter de toog worden bereid. Wat ook de reden is dat je niet hebt kunnen lunchen, hier kan je altijd terecht voor een kwaliteitsvolle hap of een uitgebreidere maaltijd door combinatie van gerechtjes. Ik kom er met Madame om 13u30 binnen na een intensieve shoppingsessie. Ze is aangenaam verrast dat ze haar handtas aan een haakje tussen ons in aan de toog kan hangen. Ik heb dorst en bestel direct een biologische Ginette blond van het vat (€3,90) gebrouwen door La Binchoise voor Organic Tribou, het bedrijf van drie copains uit Loupoigne. Madame probeert de, eveneens biologische, Ginette natural white (€5). Beide bieren zijn lekker en clever in de markt gezet. Hierbij krijgen we een portie zeewulken met wasabimayonaise voorgeschoteld. We bestellen vervolgens de selectie van huisbereide charcuterie (€14). Op een houten plank worden vier werkelijk fenomenale vleeswaren geserveerd: paté en croûte met pistachenoten, bloedworst, witte worst met centraal ingespoten foie gras en 40 dagen gerijpt en erna gerookt vlees van Holstein melkkoe. De prijs is gewoon verwaarloosbaar gegeven de kwaliteit. Het heerlijke brood met sompig kruim komt van Charli Boulangerie in de Katelijnestraat, momenteel de beste bakker in de vijfhoek. Hierna bestellen we ieder een portie kroketten, gemengd (grijze garnalen, varkenspoot en comté kaas - €10,50) voor mij en kreeft (€17) voor haar. De comté kaaskroket is subliem, de varkenspootkroket snotterig smaakloos en de garnaalkroket smaakt niet naar garnaal door het gebruik van dezelfde bisque als in de kreeftkroket. Deze laatste is een revelatie wegens nog nooit geproefd en buitengewoon lekker waarbij de hoge prijs helemaal verantwoord is door het gebruik van superieur kreeftvlees. We drinken hierbij een petit salé van Raymond de Villeneuve (€6 per glas). Een Provençaalse doordrinkwijn op basis van clairettedruiven. Honger hebben we al lang niet meer, maar ik kan er niet aan weerstaan om nog een huisbereide bun met gelakt buikspek (€6) te bestellen en als Madame calamars à la plancha met piment d'espelette (€14) op de kaart ziet staan is ze ook niet te houden. Ik had de Momofuko pork bun van David Chang voor ogen, maar hier gaat het om gewoon dunne sneden, volledig uitgebakken en waanzinnig gezouten spek. Dit eet ik niet op. Terwijl ik gefrustreerd zit te mokken beleeft Madame een culinair orgasme. De calamars zijn zo lekker dat ze zich van de slag op een terrasje in Le Panier in Marseille waant. De voorgestelde biologische Galinette 2013 van Karina & Guillaume Lefèvre (€6 per glas), een coteaux d'Aix-en-Provence, past hier perfect bij. Afronden doet Madame met een perfect drijvend eiland (opgeklopt eiwit drijvend in een lichte eierpudding) afgewerkt met karamel met gezouten boter (€7) en ik met een 'à la minute bereide wafel' (€7). Dit is de eerste maal dat ik 100 % zeker ben dat ik geen diepvriesbucht genaamd 'Brusselse wafel' krijg voorgeschoteld. Het is een wonder dat deze wafel bestaat. Een anachronisme, krokant goudbruin vanbuiten en smeuïg naar deeg smakend vanbinnen. Hier word ik vrolijk van. Zodanig zelfs dat ik bij mijn espresso (€2,90) een uiterst zeldzame Chartreuse VEP jaune bestel (€20). We kwamen een hapje eten, maar het werd een volwaardige gastronomische lunch van €130,20. Vanaf nu ben ik met plezier de bagboy van Madame tijdens het shoppen. Ik zal alvast de pot Savora (soort mosterdachtige saus die na WOI door de Fransen van de Engelsen werd overgenomen in hun culinair patrimonium. Samengesteld uit specerijen en aromaten die Engelse kolonisten meebrachten uit het subcontinent.- €12-), die we bij de kruideniersafdeling aan de toog kochten, dragen.

Conclusie: Trendsettende wijnbar waar je een kwaliteitsvolle hap of een uitgebreide maaltijd door combinatie van gerechtjes kan krijgen.

Eten: 9/10
Bediening: 9/10
Comfort: 6/10

Globale beoordeling: **** (Zeer goed)

Type: wijnbar
Keuken: Internationaal
Specialiteit: -
BTW-bon: nope
Wi-Fi: tjek

Comptoir des Galeries
Koningsgalerij 38
1000 Brussel
02 213 74 74
info@comptoirdesgaleries.be
www.comptoirdesgaleries.be
 
Mijn 200ste artikel voor De Persgroep en meteen ook het eerste voor het nieuwe maandelijks lifestylemagazine 'GOESTING Vlaams-Brabant / Brussel' dat op woensdag bij Het Laatste Nieuws zit, op donderdag bij DeMorgen. en op vrijdag in de displays in krantenwinkels ligt.
Dit is de full version van 3.959 tekens. In GOESTING stond de 1.700-tekens versie.
De letterzetter van dienst in de drukkerij heeft een blunder van formaat gemaakt. Hij heeft namelijk een P vergeten en zo werd de titel Comtoir des Galeries. MY GOD! Vanaf nu zal ik ook vermelden of er al dan niet Wi-Fi beschikbaar is voor de klanten. Ik denk dat dit momenteel dé missing link is bij restaurantrecensies.
Tussen het filen van mijn artikel en het verschijnen ervan was het element met de grootste meerwaarde aan deze wijnbar reeds verdwenen. Vanaf 1 februari was het immers mogelijk om er non stop iets te eten. Maar het weekend voor de publicatie ga ik er, na een bezoek aan de fantastische Chagall tentoonstelling in het KMSK, in de namiddag met Madame binnen en blijkt het non stop element afgeschaft te zijn.

De verjaardag door Marc Chagall
Waarom mogen er geen foto's genomen worden als ze ook op museumwebsite staan?
Om de suppoosten een meaning of life te geven: La chasse aux photographes.
Belachelijk, vandaar deze foto!

Het non stop element is meer dan waarschijnlijk afgeschaft omdat ze er hun broek aan scheurden door de torenhoge bruto bruto loonkosten en de witte kassa. Doeme toch. Ik heb in extremis deze openingszin: 'De horeca microkosmos is in constante evolutie en er is per geluk niemand die dat kan stoppen. Neem nu het concept van Comptoir des Galeries. Dat is, naast het op reguliere uren open zijnde restaurant van het nieuwe Hotel des Galeries, een wijnbar waar je de hele dag door gerechtjes kan bestellen die achter de toog worden bereid.' kunnen laten vervangen door de huidige. Veel evolutie schiet er dus niet meer over en Vadertje Staat kan als enige de evolutie in de horeca microkomsos, weliswaar ongewild, tegenhouden. NYC ligt nog steeds ver weg aan de andere kant van de oceaan. Van miserie zijn we in Le Pain Quotidien iets verderop in de Koninklijke Sint- Hubertusgalerijen gaan eten.

Pot au feu (voor Madame: meer een soep)
en boterham met hesp en kaas (voor mij: pfff en dat kost €8,80!)


Homemade limonade van citroen en verse munt (voor Madame: super)
en bio-cider (voor mij: €3,50!)


Appel-kaneeltaartje (gedeeld: echt wel lekker)


Op 10 juni 2015 krijg ik van de GOESTING-redactie volgende mail doorgestuurd:


Van: Sybille Iweins
Datum: 9 juni 2015 17:21:14 GMT+02:00
Onderwerp: Le petit COMPTOIR pour des grands moments!


Il s'en passe des choses dans la Galerie du Roi!

Souvenez-vous, attenant au restaurant "Le Comptoir des Galeries" existait un Comptoir (accès par la Galerie du Roi) qui proposait de déguster de bonnes petites choses.

Aujourd'hui, Le Comptoir fait place au petit COMPTOIR changement de nom pour une nouvelle carte, de nouveaux produits. Le petit COMPTOIR devient le lieu incontournable pour vos apéros, after work, pause shopping ou encore pour y dénicher les produits tendance réservée à l'épicerie fine.

Le petit COMPTOIR propose ses fameux Buns, une déclinaison de croquettes (Pastrami, Crabe, chèvre frais), une salade du jour en fonction du marché (debout, assis au bar ou encore pour emporter c'est vous qui décidez :-)

Le petit PLUS de cet étè : le petit COMPTOIR accueillera devant sa vitrine, le maître sorbetière Samuel Droeshaut, un créateur de saveurs glacées inattendues!

Merci pour vos annonces.
N'hésitez pas à me joindre pour plus d'infos.

Bel étè,
Sybille Iweins



Bon, als ik het goed begrijp wordt er verder gedownscaled tot op snackbarniveau. GAME OVER, NO NEW BALLS!

Maar voor de volledigheid toch nog even dit: wat ik blijkbaar niet in mijn artikel heb gezet is dat in de 19de eeuw Laurent-Joseph Hart, graveerder van het koningshuis, zijn graveeratelier 'Maison De Vigne-Hart' in het pand had. Vandaar de gigantische medaillepers uit 1846 die nu nog achterin de zaak staat. Hart was één van de eerste huurders bij de inhuldiging van de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen in 1847.


Ook niet vermeld is het feit dat chef Julien Burlat van het Antwerpse sterrenrestaurant 'Dôme' tekende voor het concept.


Seeing is believing


Ginette Natural Blond en zeewulken


Huisbereide charcuterie en brood van 'Charli Boulangerie' (klik hiervoor op de broodzak)


Portie gemengde kroketten en kreeftkroketten


Huisbereide bun met gelakt buikspek en calamars à la plancha


Drijvend eiland


Brusselse wafel (let op de smeuïge binnenkant als je op de tweede foto klikt
en dat is samen met de gekartelde bovenkant het bewijs van homemade)


Chartreuse VEP jaune (klik op de foto's om de etiquetten te lezen)


Savora


Geen opmerkingen:

Een reactie posten