maandag 8 juni 2009

Pasta Bar 1930: Ontploffende smaakpapillen

LET OP: dit restaurant bestaat niet meer!

Foto: Johan Martens


ZONE02/ nr. 179 (woensdag 16/1/2008)

Zaventem: zijn luchthaven, zijn bedrijventerreinen en zijn Italiaanse restaurants. Zaventem heeft iets met Italiaanse restaurants zoals het naburige Vilvoorde iets heeft met Chinese restaurants. Niet zo lang geleden ging aan het station van Zaventem Pasta Bar 1930 open. Gedurende decennia was dit een kleine pizzeria en toen de uitbaters met pensioen gingen, heeft hun zoon eigenhandig het huis verbouwd. Vooraan zat vroeger de pizzeria. Alles wat erachter komt is de recente uitbouw, bestaande uit een smalle langvormige eetzaal die uitkijkt op een nieuwe ruime open keuken. Het interieur is van het modern design type. Samen met junior trek ik er op een woensdagmiddag heen om het uit te testen. Het is fijn om achteraan te zitten want dan kunnen we de werkzaamheden in de keuken, die met het nodige Italiaans flegma gebeuren, volgen. De Nederlandstalige kaart is zo slecht vertaald dat het aandoenlijk is.
Als voorgerecht nemen we uit nieuwsgierigheid de cassoulet van bospaddenstoelen (€13,90). Een cassoulet is toch een vleesragout met witte bonen?!? De vlag dekt zoals verwacht de lading niet want dit is gewoon een toast champignon, waarbij een grote portie met look en peterselie gestoofde boschampignons als een langwerpige hoop van de ene zijde van mijn bord naar de andere loopt. Aan beide kanten ligt een stuk gegrild stokbrood. Maar wat voor een toast champignon! Dankzij het rijkelijk gebruik van truffel ontploffen mijn smaakpapillen bijna.
De pasta’s dan, want daarvoor zijn we tenslotte naar hier gekomen. Ik heb de spighe met zwarte truffel (€17) besteld, junior de spaghetti met verse pesto (€10,90). Opnieuw is de benaming foutief want spighe is eigenlijk een kleine boomvormige pastasoort die ideaal is voor in salades. Wat ik hier voorgeschoteld krijg, is echter tortelli (grote rechthoekige gevulde verse pasta). Ze worden in een botersaus met salie geserveerd en de vulling bestaat uit ricotta met zwarte truffel. Vanaf de eerste hap doet het er niet meer toe hoe het gerecht heet, het is gewoonweg zalig. Ik ben verslaafd aan deze truffelkeuken! Van de overkant hoor ik mompelen dat de pesto is zoals hij hoort te zijn. Meneerke heeft blijkbaar al uitgesproken culinaire opinies. Bij dit alles drink ik een Siciliaanse Nero d’Avolo 2005 (€20). Een smakelijke wijn met een mooie zachte afdronk.
Als dessert blijkt mijn sabayon à la kriek (€8,50) mierzoet en wordt onmiddellijk vervangen door een sabayon à la Duvel. De hoppige smaak van de Duvel bevalt mij veel beter. Een originele Belgische interpretatie van een oertypisch Italiaans dessert. Junior keurt de huisgemaakte chocoladetaart (€8,50) goed, want dat is het en dus geen moelleux au chocolat. Zouden de foute benamingen van de gerechten op de kaart misschien een bewuste gimmick zijn?
Bij de rekening (€95) komt nog een huisgemaakte ijskoude limoncello om de vertering te bevorderen. Wat gaan we namiddag doen? Wel, laten we eens samen naar het Atomium gaan. Als quality time kan dat tellen.

Conclusie: Met stip binnengekomen in de Italiaanse restaurant top 10 van Zaventem.

Eten: 8/10
Bediening: 7/10
Comfort: 7/10

Globale beoordeling: **** (zeer goed)

Type: restaurant
Keuken: Italiaans
Specialiteit: -

Pasta Bar 1930
Heldenplein 16
1830 Zaventem

Met originele titel. Het eerste nummer van ZONE02/ in 2008 (nr. 179) bevatte maar één artikel van mijn hand omdat Smoss in december haar deadline voor ZONE02/ nr. 177 niet had gehaald. Vandaar dat toen reeds mijn artikel over Het Warm Water is verschenen, naast Basíl & co en Vande Sande. Nu dus drie artikels van de hand van Smoss en één van mij. Wat de commentaar op de Franstalige website betreft, blijf ik erbij dat op de kaart een cassoulet stond en dus niet een cassolette. Volgens Le Petit Robert is een cassolette: 'un petit récipient utilisé pour cuire un mets au fue et que l'on presente sur la table.' Probleem is dat het op een bord werd geserveerd.
Pour la petite histoire: ik at daar met Junior op het moment dat BHV zogezegd in 5 minuten in de Kamer zou worden gesplitst. Dat is pas vier en half jaar later, op 13 juli 2012, gebeurd.
Symbolisch was ook het feit dat ik erna voor de eerste maal (met Junior aan mijn zijde) het Atomium moest gidsen.
Dit restaurant was eigenlijk echt een revelatie, maar ondanks mijn positief artikel hebben ze het spijtig genoeg niet gehaald. RIP Pasta Bar 1930!
--------------------------------------------------------------------------------

anne - 27/01/2008 11:27:15 4/5 Je trouve que le chef innove sans arrêt ce qui est plutôt rare, la carte des suggestions change toutes les semaines
Dans votre article vous parlez d'un cassoulet de champignons des bois, alors qu'il est évident qu'il s'agit d'une cassolette de champignons
C'est vraiment un italien original, j'y suis déjà allée à plusieurs reprises depuis l'ouverture et toujours agréablement surprise

Geen opmerkingen:

Een reactie posten