ZONE02/ nr. 201 (woensdag 3/12/2008)
In een zijstraat van de Elsense Steenweg, op een steenworp van de Naamsepoort, bevindt zich VINI DIVINI, ongetwijfeld de smalste wijnbar annex restaurant in het Brusselse. Het is nauwelijks drie meter breed. Je loopt er zo voorbij. Het is een publiek geheim dat dit buiten Toscane de favoriete pleisterplek van Guy Verhofstadt is. Markus en Paul zijn met hun echtgenotes, de twee Petra’s, uit het verre Lippstadt naar Brussel afgezakt voor een city trip. Wij zijn met zes om hen te vergezellen waardoor de enoteca van Vincenzo Marino al voor de helft is gevuld. Bij het binnenkomen, moeten we voorbij de toog waarachter Enzo op twee kookplaten zijn kunsten vertoont. Alles is er zo smal dat het de hele avond buiken intrekken wordt. In een enoteca staat natuurlijk Italiaanse wijn centraal. Er zijn hier 1.500 referenties. Alle wanden zijn tot tegen de zoldering volgestouwd met flessen. De menukaart is gegeven de beperkte infrastructuur minimalistisch. Ze wordt wekelijks aangepast. Er is steeds de keuze tussen een antipasto misto, twee warme voorgerechten, een pastagerecht, een hoofdgerecht en drie desserts. Het is hier dus mogelijk om op zijn Italiaans te dineren: antipasto, primo piatto, secundo piatto en dolce. Wij doen het op zijn Belgisch: voorgerecht, hoofdgerecht en dessert. Bij een bolletje buffelmozzarella met een blaadje basilicum en een schijfje kerstomaat als hapje proeven we om te beginnen een Toscaanse Antillo Bolgheri 2006 (€ 35 of 2,5 maal de inkoopprijs), een degelijke wijn. Als voorgerechten komen zeer gevarieerde antipasti misto met gestoomde verse groenten en heerlijke charcuterie (€15), glazig gebakken scampi (€15) en sudderende pannetjes met gesmolten scarmoza (gerookte mozzarella) met tomaat (€10) op tafel. Vooral dit laatste gerecht is een voltreffer. Hierbij drinken we een Lombardijse Aldo Rainoldi Valtellina superiore inferno riserva 2003 (€35 ofwel tweemaal de aankoopprijs). Deze wijn valt na de aanzet echter spectaculair stil in de mond. Bij de hoofdgerechten komt er een superwijn in het glas: een Ronchedone Ca dei Frati 2006, ook uit Lombradije (€35 ofwel 2,3 maal de aankoopprijs). Naast malse, puur smakende scaloppine (€20) – varkenslapjes – is er een al dente penne al ragù (€15) – dé Italiaanse vleessaus die buiten Italië Bolognese wordt genoemd - die dienst doet als alternatief hoofdgerecht. Onze Duitse vrienden hebben, terecht, bedenkingen bij de studentikoze foto's op het toilet. Als dessert (€7,30) onthoud ik vooral de café glacé, gewoon een grote tas espresso met een bol vanille-ijs in. Het ware dessert is echter een Barolo Pio Cesare 1996 uit Piedmont (€50). Een wijn om op te kauwen. Een waardige afsluiter voor een avond die vooral in het teken stond van het degusteren van wijn en daarbij werd een degelijke hap verorberd om de alcohol beter te kunnen verwerken. De rekening, €60 per persoon, is zeer correct maar om aan deze prijs-kwaliteitverhouding te raken moet je al met een grote groep zijn.
Conclusie: Het degusteren van Italiaanse wijn staat centraal. Daarbij eet je eenvoudige, correcte gerechten.
Eten: 7/10
Bediening: 8/10
Comfort: 5/10
Globale beoordeling: *** (goed)
Type: wijnbar
Keuken: Italiaans
Specialiteit: -
VINI DIVINI
Herdersstraat 28
1050 Elsene
0477 26 14 87
De titel is een idee van The Ladies van de redactie en is stukken beter dan mijn klunzige titel: 'It's the wine, stupid!' Het 'wijnbar'-type heb ik hier gecreëerd omdat het dat eerder is dan een restaurant, maar in de Editor van De Persgroep bestaat deze categorie niet. Vandaar.
Ik weet niet meer wie de zesde Belg aan tafel was naast mezelf en Madame, René en Jo en Patrick die uit Tunis terugvloog. Eddy misschien? Zou kunnen.
Wat de link VINI DIVINI en Guy Verhofstadt betreft staat er op de blog 'Saint-Etienne's world' een zeer mooie, maar ontluisterende open brief aan Guy Verhofstadt i.v.m. een interview dat hij er gaf aan Alain Coninx voor TV-Brussel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten