ZONE02/ nr. 189 (woensdag 4/6/2008)
Goed om weten dat er in Brussel een echt Caraïbisch, meer bepaald een Martinikaans restaurant, annex rhumeriebestaat. In een steeg tussen de Zavel en de Marollen ligt dit goed bewaarde geheim: La Canne à Sucre. Ti-punch, dé rumdrank bij uitstek van de Caraïben heeft hier een ereplaats op de kaart. Een groot houten bord aan de bar, omspannen met een koord met knopen dient om de persoonlijke rumbekers te bewaren van de vrienden van het huis die in de Academie du rhum zijn gecoöpteerd. Jean-Claude Waver staat in de keuken en na de coup de feu speelt hij Caraïbische muziek met de huiscombo. Zijn echtgenote Christiane doet de zaal. Ze zijn er wonderwel in geslaagd om de zaak een exotische, zelfs tropische sfeer mee te geven. Als aperitief kiest Madame voor een ‘requin bleu’ (€7,5), één van de 250 cocktails, op basis van drie jaar oude Havana Club rum, curaçao bleu, crème de coco en ananassap. Junior neemt een passievruchtensap (€5) en ik op goed geraak, want er zijn 400 soorten rum in voorraad, een ti-punch met JM Crassous de medeuil grappe blanche uit Martinique (€6,5). Ti-punch is de nationale drank van Martinique: witte rum, vers limoensap, suikerrietsiroop en wat water. Oudere, donkere rum wordt eerder als digestief gedronken. We bestellen drie verschillende voorgerechten om te delen. ‘Z’habitants flambés au rhum à la vanille’ (€12) zijn rivierkreeftjes in een verrassende vanillesaus met korianderzaad. De ‘piments farcis’ (€10) zijn spijtig genoeg niet meer in voorraad. We nemen dan maar de ‘assiette des îles’ (€13). Het is samengesteld uit samoussa, scampibeignets en kleine gevulde beursjes en scampi. Omdat het allemaal gefrituurd is, stelt het teleur. Ook zit het darmkanaal nog in de scampi. De ‘assiette créole’ (€13) echter is een topper. Het bestaat uit acras de morue (gefrituurde kabeljauwstukjes), cyriques (gevulde landkrabjes) en boudin créole (creoolse bloedworstjes). Vooral de cyriques zijn zeer origineel en een echte aanrader. Ze zijn ook apart als voorgerecht te krijgen en dat is hier volgens mij hét voorgerecht. Als hoofdgerecht eet Junior ‘poulet coco’ (€20), kippenvlees geweekt in Caraïbische kruiden met kokosmelk, bereid en geserveerd in een kokosnoot. Het vlees heeft een zeer specifieke gerookte smaak. Ik eet de ‘poisson créole’ (€18). Dit is papegaaivis gemarineerd in groene citroen. Hierbij komt een met kokosmelk geparfumeerde groentesaus. Opnieuw vallen de ongewone smaakpaletten op: friszuur versus aangenaam zoet. Madame blijkt de signature dish gekozen te hebben: ‘matoutou de crabes’ (€26). Dit is een landkrab gevuld met een overheerlijke krabfricassee met andermaal een onverwachte smaak. Hierbij drinken we een dure witte wijn van Robert Skalli Chardonnay 2006 uit de Pays d’Oc (€27 ofwel 3,5 maal de aankoopprijs). De dessertkaart is geen vetpot. We vragen dan ook de rekening en betalen €156, wat niet van de poes is door de dure aperitieven, maar die waren voor de verandering wel super.
Conclusie: De unieke caraïbische keuken is ook in Brussel verkrijgbaar. Om nog maar te zwijgen van de ti-punch.
Eten: 7/10
Bediening: 6/10
Comfort: 6/10
Globale beoordeling: *** (goed)
Type: restaurant
Keuken: Creools
Specialiteit: exotisch
La Canne à Sucre
Duivenstraat 12
1000 Brussel
0475 47 20 23
www.lacanneasucre.be
Over dit artikel valt er geen enkele anekdote te vertellen. Dat op zich al is een anekdote vrees ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten