ZONE02/ nr. 197 (woensdag 15/10/2008)
Waar kan je op een zaterdagmiddag zonder chichi iets kleins en degelijks gaan eten, om daarna verkwikt de shoppingcentra van Brussel en wijde omgeving in te duiken? Chez Clément ligt aan een kruispunt dat omringd is door grootwarenhuizen, op de grens tussen Genval en La Hulpe. Op de parking staan nonchalant een Porsche Carrera en een Porsche Cayenne zij aan zij. We zijn blijkbaar in de buurt van het meer van Genval. Bizar want vanbuiten ziet het er niet uit. Het is een oud klein huisje met veel koterijen. Het interieur is bestudeerd bric à brac. Als brocante zou dit in de rue Blaes in de Marollen niet misstaan. Kortom, wij zijn in la Belgique profonde. Het zit er dan ook stampvol en Clément mingled met de vaste klanten. Om te beginnen laten we een fles vin du patron wit en rood aanrukken. Die worden hier per cm afgerekend. De witte wijn is een chardonnay van het domaine de la Hallopiere, een vin de pays du val de Loire. De rode is een domaine Roger Perrin, een côtes du Rhône. Deze wijnen zijn zeer betaalbaar en bovendien lekker. Uiteindelijk zullen we er maar €12 voor betalen. Kortom, een koopje. Wel wordt er ongevraagd een halfje spuitwater (€3) op tafel gezet. Als voorgerecht eet ik de ravioli van petits-gris (€11) van de suggestiekaart. Het blijkt echter een opengesneden, niet gaar, vierkanten bladerdeegje te zijn met ertussen en vooral er rond een dragonroomsaus waarin slechts een half dozijn malse petits-gris zitten. Madame eet de artisjok met vinaigrettesaus (€7,50). Het is een groot exemplaar met een dito bodem. Het hooi werd al verwijderd en de artisjok is gereconstrueerd in zijn originele vorm. De vinaigrette is goed zuur. Daarna kies ik voor het vleesbrood met stoemp (€12,50) en mij eega voor de tomaat met garnalen (€16). Het gehakt van het vleesbrood is naar mijn idee iets te fijn gemalen. Ik wil de structuur van het vlees nog kunnen herkennen. De stoemp echter is eerste klas. Tegenover mij komen twee stuks tomaat met garnalen op tafel. De tomaten zijn groot, gepeld en volledig uitgehaald, zodat er lekker veel met mayonaise en bieslook aangemaakte garnalen ingaan. Ze worden geserveerd op een bord met een lekkere salade en een half gekookt ei. De frieten zijn duidelijk homemade. Als dessert delen we romantisch een punt lauwe suikertaart uit het naburige Chaumont-Gistoux met vanille-ijs (€5,50). Misschien is het beter om de taart niet op te warmen, want dan wordt de taartbodem te snel kwak. Hoe dan ook is dit na de Nijvelse tarte al djote één van dé Waals-Brabantse gastronomische specialiteiten die je moet geproefd hebben. We drinken nog vlug een ristretto (€2) en betalen het democratische bedrag van €71,50. We zijn het erover eens dat we voor een dergelijke prijs-kwaliteitverhouding de kleine detailfoutjes door de vingers kunnen zien. Er blijft immers nog genoeg over om mee te gaan shoppen. De Fortis- en Dexiacrisis zal pas een paar weekends later uitbreken.
Conclusie: Pretentieloze bistro met een goede prijskwaliteitverhouding. Probeer de suikertaart uit Chaumont-Gistoux.
Eten: 7/10
Bediening: 8/10
Comfort: 6/10
Globale beoordeling: *** (goed)
Type: brasserie
Keuken: Belgisch-Frans
Specialiteit: bistrokeuken
Chez Clément
Rue de la Bruyère 230
1332 Genval
02 652 33 92
www.brasseriechezclement.be
Het ziet er niet uit als een brasserie maar ze noemen zichzelf zo, dus vooruit met de geit.
De vierde stop van de zes van mijn Waals-Brabantse toer. We zijn er een paar weken voor de bankencrisis gaan eten, maar die is al volop bezig bij publicatie. Later zal deze bankencrisis uitgroeien tot een volwaardige economische crisis waardoor ZONE02/ in mei 2009 in twee fasen zal worden gesaneerd van een tijdschrift met een Nederlandstalige en een Franstalige tweewekelijkse editie naar een tweetalig maandblad. Ik ga van 44 naar 20 artikels per jaar. Ouch! That hurts!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten