ZONE02/ nr. 171 (woensdag 19/09/2007)
Vilvoorde city is een echte ‘culinary’ city aan het worden. Het valt op hoe de laatste jaren er de trendy restaurants als paddenstoelen uit de grond schieten. Restaurant Sallamangee van Tom De Mulder en Nathalie Janssens is net geen jaar oud. Het is inderdaad een eetzaal, een gezellige kantine met een meubilair in hoofdzakelijk bruine tinten en grijze accenten.
Mijn ‘madame’ kiest voor de huisbereide garnaalkroketten (€ 7,5). Ik neem de tomaat met garnalen (€ 7,5). Daarna schep met Maredsous (paardenstoverij – € 9,5) voor haar en ossentong in maderasaus (€ 15) voor mij. We drinken hierbij de huiswijn omdat de wijnkaart eerder beperkt is. Het is Oude Kaap met een mooie prijskwaliteitsverhouding (€ 14). Toch even opmerken dat op de bierkaart de zeldzame groene Duvel staat. Dit is de gefilterde en dus niet op de fles hergiste versie van de rode Duvel.
Garnaalkroketten blijven de ware lakmoesproef voor een restaurant. Sallamangee slaagt hierin ‘con brio’. Ze hebben de vorm van dikke artisanaal gerolde sigaren, een krokante roestbruine korst en de vulling loopt er zachtjes uit als ze opengesneden worden. Er zitten bovendien veel garnalen in. Jammer dat de gefrituurde peterselie ontbreekt.
De tomaat met garnalen is iets minder omdat ik verwacht dat de tomaat wordt gepeld en uitgehold, vervolgens gevuld met garnalen die gemengd zijn met een zelfgemaakte mayonaise. Hier wordt echter de tomaat ongepeld gekarteld opengesneden en wordt ze dan bedolven met garnalen. Ook vallen mij plots de gestandaardiseerde groentegarnituren op. Neen, dat is het niet.
De hoofdgerechten dan. De presentatie van de ossentong in maderasaus is verrassend. De ossentong is flinterdun gesneden en smelt zalig in de mond. Dit doet in niets de herinnering opleven aan de slechtgepelde ‘one in one’ versie van het Belgische leger tijdens mijn dienstplicht. De maderasaus is vakkundig gemaakt, maar bevat te weinig champignons. Ik heb voor aardappelpuree geopteerd om de saus afdoende te kunnen draineren. Drie flinke molshopen heerlijk ruw in de mond aanvoelende aardappelpuree, die even onder de salamander hebben gestaan om wat aan te korsten.
Vermits paardenvlees iets zoeter smaakt dan rundvlees zorgt de bittere Maredsous voor een perfecte smaakbalans in de schep.
Trouwens, schep is een Vilvoordse frietkotterm van vroeger. ‘Voor mij een schep’ was synoniem voor ‘ik wil paardenstoverij op mijn frieten’. De frieten zijn heerlijk ‘fait maison’.
Als dessert kiezen we voor rijstpap met gouden lepeltje (€ 5). De royale portie rijstpap komt inderdaad met een ietwat kitscherig verguld lepeltje, maar als lokmiddel heeft het zijn werk gedaan. Dit is de beste rijstpap die ik ooit heb geproefd. De rijst is perfect gekookt, helemaal niet papperig maar stevig van structuur. Tussen de rijstkorrels zit een smeuïge brij die hemels smaakt dankzij het gulle gebruik van saffraan. Alleen iets te koud opgediend.
Het meest onwaarschijnlijke van deze lunch is dat we afklokken op zeggen en schrijven € 69.
Conclusie: Vlaamse grootmoederskeuken aan kantineprijzen.
Vilvoorde city is een echte ‘culinary’ city aan het worden. Het valt op hoe de laatste jaren er de trendy restaurants als paddenstoelen uit de grond schieten. Restaurant Sallamangee van Tom De Mulder en Nathalie Janssens is net geen jaar oud. Het is inderdaad een eetzaal, een gezellige kantine met een meubilair in hoofdzakelijk bruine tinten en grijze accenten.
Mijn ‘madame’ kiest voor de huisbereide garnaalkroketten (€ 7,5). Ik neem de tomaat met garnalen (€ 7,5). Daarna schep met Maredsous (paardenstoverij – € 9,5) voor haar en ossentong in maderasaus (€ 15) voor mij. We drinken hierbij de huiswijn omdat de wijnkaart eerder beperkt is. Het is Oude Kaap met een mooie prijskwaliteitsverhouding (€ 14). Toch even opmerken dat op de bierkaart de zeldzame groene Duvel staat. Dit is de gefilterde en dus niet op de fles hergiste versie van de rode Duvel.
Garnaalkroketten blijven de ware lakmoesproef voor een restaurant. Sallamangee slaagt hierin ‘con brio’. Ze hebben de vorm van dikke artisanaal gerolde sigaren, een krokante roestbruine korst en de vulling loopt er zachtjes uit als ze opengesneden worden. Er zitten bovendien veel garnalen in. Jammer dat de gefrituurde peterselie ontbreekt.
De tomaat met garnalen is iets minder omdat ik verwacht dat de tomaat wordt gepeld en uitgehold, vervolgens gevuld met garnalen die gemengd zijn met een zelfgemaakte mayonaise. Hier wordt echter de tomaat ongepeld gekarteld opengesneden en wordt ze dan bedolven met garnalen. Ook vallen mij plots de gestandaardiseerde groentegarnituren op. Neen, dat is het niet.
De hoofdgerechten dan. De presentatie van de ossentong in maderasaus is verrassend. De ossentong is flinterdun gesneden en smelt zalig in de mond. Dit doet in niets de herinnering opleven aan de slechtgepelde ‘one in one’ versie van het Belgische leger tijdens mijn dienstplicht. De maderasaus is vakkundig gemaakt, maar bevat te weinig champignons. Ik heb voor aardappelpuree geopteerd om de saus afdoende te kunnen draineren. Drie flinke molshopen heerlijk ruw in de mond aanvoelende aardappelpuree, die even onder de salamander hebben gestaan om wat aan te korsten.
Vermits paardenvlees iets zoeter smaakt dan rundvlees zorgt de bittere Maredsous voor een perfecte smaakbalans in de schep.
Trouwens, schep is een Vilvoordse frietkotterm van vroeger. ‘Voor mij een schep’ was synoniem voor ‘ik wil paardenstoverij op mijn frieten’. De frieten zijn heerlijk ‘fait maison’.
Als dessert kiezen we voor rijstpap met gouden lepeltje (€ 5). De royale portie rijstpap komt inderdaad met een ietwat kitscherig verguld lepeltje, maar als lokmiddel heeft het zijn werk gedaan. Dit is de beste rijstpap die ik ooit heb geproefd. De rijst is perfect gekookt, helemaal niet papperig maar stevig van structuur. Tussen de rijstkorrels zit een smeuïge brij die hemels smaakt dankzij het gulle gebruik van saffraan. Alleen iets te koud opgediend.
Het meest onwaarschijnlijke van deze lunch is dat we afklokken op zeggen en schrijven € 69.
Conclusie: Vlaamse grootmoederskeuken aan kantineprijzen.
Eten: 8/10
Bediening: 8/10
Comfort: 6/10
Globale beoordeling: **** (zeer goed)
Type: restaurant
Keuken: Belgisch
Specialiteit: streekgerechten, bistrokeuken.
Sallamangee
Ridderstraat 31
B-1800 Vilvoorde
02 253 19 10
www.sallamangee.be
Dit is het laatste artikel dat in ZONE02/ is verschenen zonder dat er een tweede artikel aan gekoppeld was.
Op de website van ZONE02/nl staan er vier commentaren op dit artikel. Michel De Jager geeft Jacques Debremaeker volgens mij terecht lik op stuk:
--------------------------------------------------------------------------------
Gene - 21/07/10 8:30 5/5 Na veelvuldig bezoek blijft de eerste indruk staan: Super! Geen ingewikkelde toestanden maar een eerlijke basiskeuken met goede ingrediënten en goede afwerking. Brede kaart, inspelend op grote/kleine honger, vis/vlees/pasta. Beperkte, maar aangepaste wijnkaart met uitstekende prijs/kwaliteit verhouding. Dit gaat trouwens ook op voor het totale plaatje:de prijs/kwaliteit verhouding is perfect. Prima bediening in een tof vintage interieur.
--------------------------------------------------------------------------------
Jean Pierre - 7/05/10 22:00 5/5 Dit is gewoon een vd lekkerste resto in Vilvoorde. Eerlijke, oprechte keuken. Correcte, vriendelijke bediening. Steeds vernieuwende wijntjes op de kaart tegen betaalbare prijzen. Een echte aanrader !!!!!
--------------------------------------------------------------------------------
Michel de Jager - 17/01/2009 18:02:47 4/5 Als zelfs de Brugse driesterrenchef Geert Vanhecke zijn spiksplinternieuwe brasserie naast De Karmeliet de naam ‘Refter’ meegeeft (zie zowel De Morgen Magazine als De Standaard Magazine van vandaag), dan kan het toch helemaal geen probleem zijn om restaurant ‘Sallamange’ (wat trouwens voor alle duidelijkheid letterlijk ‘eetzaal’ betekent) een ‘refter’ te noemen.
--------------------------------------------------------------------------------
Jacques Debremaeker - 20/11/2007 14:55:51 5/5 Hierbij uit ik mijn ongenoegen omdat u het restaurant een "eetzaal" of "kantine" noemt, de Sallamangee verdient wel beter en een hogere score voor wat het comfort betreft. Met het woord "gezellig" ben ik het wel met u eens.
We kwamen hier al enkele keren eten en vinden Tom een prima kok en Nathalie een supervriendelijke gastvrouw.
Het eten is heel lekker, de service perfect.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten