GOESTING nr. 4 (woensdag 3/6/2015)
Het restaurant Savoye is genoemd naar de gelijknamige straat die op zijn beurt verwijst naar de historische regio. Bizar is dat de Pietermannen het zoals de kool uitspreken: savooi. Sinds oktober vorig jaar werd de zaak overgenomen en kwam een volledig nieuw concept tot stand. Het is gelegen pal tegenover het museum M en zou van daaruit potentiële klanten moeten kunnen aantrekken. Het concept is state of the art. Het draait rond het enomatic systeem dat achter de toog werd geïnstalleerd. Hierbij wordt wijn bewaard door de zuurstof in de geopende fles te vervangen door zuivere stikstof zodat de wijn niet kan oxideren en lange tijd zijn originele smaak behoudt. Dit is een win-win situatie want de uitbater heeft geen verlies door slecht geworden wijnen en de klant kan kiezen uit meer dan 30 soorten die per (half) glas verkrijgbaar zijn. Er dient dus geen dure fles genomen die je door de strenge alcoholnormen toch niet mag uitdrinken. Ook kan er een aangepaste wijn per gerecht worden gekozen. Op een dinsdagavond komen Madame en ik om te dineren en nemen dan ook achteraan plaats in het restaurant gedeelte. Vooraan is er de wijn- en tapasbar waarmee het duidelijk wordt dat de eigenaars het niet hebben aangedurfd om een keuze te maken. De grote eetzaal, waarvan de inrichting in het beste geval als eclectisch kan worden omschreven, is naast drie andere klanten helemaal leeg. Omdat de kaart een tablet is, kan die gemakkelijk worden aangepast. Ook wordt bij ieder gerecht één van de 33 wijnen, die per glas te krijgen zijn, gesuggereerd. Waarom niet dit concept doordrijven en de klant zelf zijn bestelling laten doorgeven? Niet dat dit zin zou hebben want we moeten zeer lang wachten op onze voorgerechten. Daarom krijgen we wachthapjes, lunchworst en een scampi, die eerder passen in een taverne. Het brood is van het afbaktype. Madame heeft asperges op Vlaamse wijze (€ 19) besteld als voorgerecht. De asperges hadden iets meer geschild mogen zijn want de uiteinden zijn nu net iets te weinig en de koppen iets te veel gekookt. Ook is de botersaus volledig gemengd onder de geprakte hardgekookte eieren waardoor het een vettige pap wordt. Hierbij drinkt ze een half glas van de gesuggereerde en perfect passende Domain de Chery (€ 3,30), een reuilly (sauvignon blanc druif) uit de Loire. Ik heb gekozen voor de hoevekwartel met gesauteerde spinazie en gepocheerde kwarteleieren (€ 13). Perfect gegaarde, mooie kwartel die origineel wordt gecombineerd met kwarteleieren en smaakvolle spinazie. De suggestiewijn bij dit gerecht is een Pelissero (€ 4,50 per glas), een favorita (langhe druif) uit Piemonte. Meestal wordt bij kwartel een rode wijn geserveerd en ik denk dat dit correct is. De steak tartaar (€ 18) van Madame blijkt gemalen te zijn en niet handgesneden. Nochtans was haar gevraagd wat ze prefereerde. Ook is het vlees ijskoud. Dat neemt niet weg dat het lekker is. Idem voor de artisanale frieten. Plots hoor ik 'OMG'. Madame vindt in haar mooi samengestelde salade een stuk cellofaanfolie. Op mijn bord ligt een mooie varkensribroast (€ 20). Dit is een kotelet met rib. Ze wordt begeleid door een heerlijke mosterdsaus, maar het krokantje van pasta is zo hard dat het oneetbaar is. Madame drinkt hierbij een half glas van de terecht gesuggereerde château Nadal-Hainaut (€ 2,30), terres du pilou (grenache, syrah en carignan druiven) uit Roussillon. De Chileense Sanama (€ 4), een merlot past bij de ribroast zoals een tang op een varken. Dit had duidelijk een Chileense chardonnay moeten zijn. Als dessert delen we een megaportie oreo-ijs (€7). Geen probleem want dit ijs is schitterend. Oreo-koekjes zijn afkomstig uit NYC en bestaan uit twee chocoladekoekjes met daartussen een witte crème. Dit ijs kan zo op de markt worden gebracht. Vermits er ook een koffie filière in het concept zit, kunnen we een Jamaicaanse bleu mountain espresso (€ 9), de rolls royce onder de koffies bestellen. Blijkt dat die ons wordt aangeboden vanwege het celofaanincident. Een mooie geste, waardoor de rekening net onder de €100 uitkomt (€ 96,60).
Conclusie: Goede keuken, maar vooral het enomatic systeem is fantastisch. Spijtig dat het concept alle kanten uitgaat en dat het interieur een mengelmoes is.
Eten: 8/10
Bediening: 6/10
Comfort: 7/10
Globale beoordeling: *** (goed)
Type: restaurant
Keuken: Belgisch-Frans
Specialiteit: -
BTW-bon: nope
Wi-Fi: nope
Savoye
Savoyestraat 11
3000 Leuven
016 84 83 82
savoyeleuven.squarespace.com
Dit is een restaurant dat het volgens mij niet zal halen wegens geen éénduidig concept. Het is belangrijk om bepaalde opties gewoon te schrappen. Dit betekent dat je niet én wijnbar én tapasbar én restaurant tegelijkertijd kan zijn. Waarom doen ze dat? Omdat alles wordt opgehangen aan het economatic systeem. Gevolg: alles is leeg. Zielig en triest want ik ben een absolute fan van het economatic systeem. Eindelijk tientallen wijnen per glas verkrijgbaar.
Wat is er nu eigenlijk van die straatnaam aan? Ik kreeg namelijk reacties van Leuvenaars dat ik fout was omdat de straatnaam wel degelijk naar de kool zou verwijzen! Bon, ik ben te raden geweest bij dé specialist ter zake, nl. Paul Kempeneers (Polle Kemp voor de vrienden).
Ik kreeg volgend antwoord op mijn vraag naar de herkomst van de Savoyestraat: 'Om landgenoten uit Savooien aan de universiteit in Leuven te laten studeren, stichtte Eustachius Chapuys een college. In het Latijn heette de instelling Collegium Sabaudiae, in het Nederlands Collegie van Savoijen. Om zich van de nodige inkomsten te voorzien, kocht Chapuys verscheidene pachthoven, onder andere in Vissenaken en Attenrode-Wever bij Tienen.'
Het gaat dus wel degelijk over de historische regio Savoye (niet het huidige Franse departement Savoie) en dus heeft het niets met kool te maken! Inderdaad in het Oud-Nederlands is het Savoijen (in het Frans Savoye). Dit heeft niets met kool te maken want Savoye/Savoijen is afgeleid van het Latijnse woord Sapaudia of Sabaudia, wat staat voor "land bedekt met berken". De uitspraak van de straatnaam door de Leuvenaars is de Nederlandse naam van de historische regio en laat die nu hetzelfde zijn als de kool. De schrijfwijze van de straatnaam is de Franse schrijfwijze van de historische regio. Vandaar de verwarring, maar ik had het bij het juiste eind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten