GOESTING nr. 2 (woensdag 15/4/2015)
Vorige zomer heeft in Elsene een grootse culinaire verhuisbeweging plaatsgevonden. Kushi-Tei of Tokyo in de Lesbroussartstraat ging dicht, Chez Max verhuisde ernaartoe, dat op zijn beurt werd vervangen door het Japanse sterrenrestaurant Kamo. Tot slot kwam in het leegstaande pand een Japanse noedelsoepbar, de nieuwkomer MENMA. Ik neem er samen met Madame plaats aan de toog, zodat we de werkzaamheden van de chef kunnen beobachten. De inrichting is Japans minimalistisch, bijna Spartaans om je volledig op het eten te kunnen focussen. Op de kaart staan vier typen ramen (noedelsoep). Na deze keuze moet je nog bepalen hoeveel toppings je in de ramen wil. Madame gaat voor de specialiteit van het huis: tokusei yuzu shio ramen (€17,50). Dat is een shio ramen (zoute, heldere geelachtige bouillon) met toevoeging van yuzu (Japanse citrusvrucht met een subtielere smaak dan een citroen). Het voorzetsel tokusei slaat op het feit dat ze al de toppings wil: menma (gefermenteerde bamboescheuten), mais, sojascheuten, pijpajuin, geroosterde groene noribladen (zeewierbladen), halve eieren en schijven varkensgebraad. Ik zou het bijna vergeten maar vóór de supplementen worden er exact 180 g in huis gemaakte, à la minute gekookte noedels aan de bouillon toegevoegd. Ik van mijn kant kies voor de tokusei miso ramen (€17,50). De bouillon is hier gemaakt op basis van miso (door een schimmel gefermenteerde sojascheuten) en is een stevige, hartige bouillon. Het smaakverschil tussen beide ramen is opmerkelijk. De yuzu shio is zeer aromatisch, licht en met een subtiel samenspel tussen zout en zuur. De miso echter is robuust en heeft een aardse smaak en aroma. De noedels zijn perfect, maar de schijven varkensgebraad zijn droog, vervelen snel en kunnen eigenlijk worden weggelaten. De halve eieren zijn subliem. Ze hebben een viskeuze dooier en de buitenkant is licht bruin omdat ze na het koken in sojasaus worden gemarineerd. Geen van ons beiden krijgt deze megaportie op. Het was dan ook echt niet nodig dat we als voorgerecht een portie gegrilde en een portie gekookte gyoza (gevulde niervormige deegkussentjes, elk €7) aten. Spijt hebben er niet van want ze zijn lekker. Je bestelt ze best alle twee want ze geven een totaal verschillend mondgevoel: het krokante van de ene soort versus het zijdeachtige van de andere. Ik drink bij dit alles een obligate Kirin Ichiban (€3,50), dé Japanse doordrinkpils. Madame ontdekt het door de Japanse ex-pat Leo Imai in Brussel gebrouwen OWA (€4), een vakkundig gemaakt amber bier. Opmerkelijk is ook dat de edamame (€4), gekookte en licht gezoute nog niet rijpe sojabonen in de peul, die we als amuse bouche bestelde, voor onze ogen worden gekookt. Warm komen ze immers veel beter tot hun recht dan aan koelkasttemperatuur. We drinken nog een bruine thee (€2,50) en bij het betalen van de rekening (€66,50) maken we ons de bedenking dat als de ramen van momofuku noodle bar van David Chang in New York City 10 op de noedelsoepschaal zijn, dat dan deze ramen een zeven krijgen. Goed dus op wereldschaal, top in Brussel.
Conclusie: De ramen zijn volledig homemade, zelfs de noedels. Non stop open tijdens het weekend.
Eten: 7/10
Bediening: 8/10
Comfort: 6/10
Globale beoordeling: *** (goed)
Type: eethuis
Keuken: Japans
Specialiteit: -
BTW-bon: tjek
Wi-Fi: nope
MENMA
Jaargetijdenlaan 123
1050 Elsene
02 648 73 70
menmabelgique@yahoo.co.jp
www.facebook.com/menmabelgique
Dit is echt wel een aanwinst voor het Brusselse. Zeker omdat je er tijdens het weekend non stop terecht kan. Hopelijk blijft dit zo. De kans hiertoe is vrij groot omdat iets verder in Oudergem de Japanse school is gesitueerd en in de onmiddellijke omgeving ervan heel veel Japanse expats wonen.
Wat mij opviel toen ik er ging eten op een zaterdagavond was hoe levendig de buurt aan het kerkhof van Elsene wel niet is geworden. Het is of je in Parijs zit. Toen ik 33 jaar geleden aan de Generaal Jacqueslaan op kot zat was die buurt dood, zoals de rest van Brussel trouwens. Vivat vivat semper vivat.
De foto bij dit artikel is misschien wat onderbelicht, maar ik vind het virtueel doorlopen van de restaurantverlichting op straat wel iets hebben.
In de Editor van De Persgroep bestaat geen speciale catergorie voor ramen, hier dus wel.
in the East Village op Manhattan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten