ZONE02/ nr. 202 (woensdag 17/12/2008)
Mocht je tussen Kerstmis en Nieuwjaar nog honger hebben, dan kan ik je Aloyse Kloos vanwege de extreme prijs-kwaliteitverhouding ten zeerste aanbevelen. Dit restaurant heeft het imago om in de jaren ’70 te zijn blijven steken en dat schrikt mensen duidelijk af om er met mij de benen onder tafel te steken. Mijn zeer eminente vriend José is echter ‘a man for all seasons’ en gaat direct akkoord om dit voormalige sterrenetablissement, gespecialiseerd in wilde paddenstoelen, truffels en huisgerookte ham tegen het licht te houden. Het is gevestigd in een villa aan een steenweg in het Zoniënwoud. Het interieur is inderdaad vreselijk. We besluiten echter onze vooroordelen opzij te schuiven. Er is een drie- (€35) of vier gangenmenu (€44). We opteren voor het drie gangenmenu en hebben hierbij de keuze uit maar liefst acht voor-, zeven hoofd- en zeven nagerechten. De wijnkaart is de max. De solden zijn blijkbaar al begonnen. Wijnen uit de jaren zeventig, tachtig en negentig worden hier ontkurkt tegen belachelijk lage prijzen tussen de €40 en de €60. We kiezen voor een Chateau La Couspaude 1993 (€56), een Saint-Emilion grand cru classé alstublieft. Deze wijn heeft de tand des tijds zeer goed doorstaan. Als voorgerecht neemt José hure van konijn. Twee dikke stukken terrine, geen hure want dat is kopvlees, van zeker twee cm met grote brokken mals vlees, worteltjes en verse kruiden liggen op zijn bord. De gelatine geeft een complementaire smaaktoets. Op mijn bord liggen een tiental plakken huisgerookte ham die zacht, smeuïg in de mond smelten. Daarna komt de rooksmaak naar voor en die blijft eindeloos nawerken. Als hoofdgerecht doen we ons te goed aan hazenfilet. Als ik haas op de kaart zie staan, dan bestel ik dat sowieso. Haas kan immers niet worden gekweekt. Het is gegarandeerd wild wild. We krijgen ieder twee perfect rosé gebakken filets geserveerd. Hierbij komt grondwitloof, rode kool en een gesauteerde rechtopstaande aardappel. Vooral de rode kool als alternatief voor de obligate veenbessen valt op. Zou dit hoog niveau ook worden doorgetrokken in de desserts? Wat José betreft wel, want de superlichte flensjes met vanille-ijs ertussen en karamelsaus erover is volledig homemade. Mijn crème brûlée met een aroma van tonkabonen zal ik ook niet licht vergeten. Nu weet ik het zeker: 99,9% van de in restaurants geserveerde crème brûlée is prefab uit horecagroothandels als ISPC en Metro die overal en altijd hetzelfde smaakt. Hier geen homogene pap met een korstje erop, maar een crème die echt naar ei smaakt en daarin het subtiel tonkabonenaroma met vanille en amandel toetsen. Bij een sterke, lekkere kop koffie met kraakverse mignardises (€3,50) betalen we met plezier €136 voor een perfect klassiek eetfestijn. Epiloog: de week na ons bezoek verliest Aloyse Kloos zijn Bib Gourmand in de nieuwe editie van de Michelingids. Hoezo, een Bib Gourmand staat toch symbool voor een goede prijs-kwaliteitverhouding en niet voor een designinterieur?
Conclusie: Klassieke keuken die nog altijd op een hoog niveau presteert. De wijnkelder wordt gesoldeerd.
Eten: 10/10
Bediening: 9/10
Comfort: 6/10
Globale beoordeling: ***** (Uitstekend)
Type: restaurant
Keuken: Frans
Specialiteit: gastronomisch
Aloyse Kloos
Terhulpsesteenweg 2
1560 Hoeilaart
02 657 37 37
erest.aloysekloos@hotmail.fr
www.aloysekloos.be
Dit voormalig sterrenrestaurant (een in mijn termen zogenaamd 'historisch restaurant') is echt nog steeds zeer de moeite.
De titel is hier veel passender dan de vertaalde, gepubliceerde versie: 'Als in goede oude tijden'. Horreur! Idem met de conclusie: 'solderen' is niet hetzelfde als 'uitverkopen'.
Dus tweemaal ***** (uitstekend) voor de 'feestelijke restaurants' van het kerstnummer 2008, vermits ook 'senzanome' de maximale score kreeg. Way to go. Ik sluit 2008 af met in totaal vier ***** restaurants (ook nog voor 'Barbizon' en 'Philippe Meyers'). Niet slecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten