dinsdag 10 februari 2015

Le St Quai Toile: Le zapping du mardi soir

Foto: Johan Martens


ZONE02/ nr. 194 (woensdag 3/9/2008)

Het is een concept dat wel meer voorkomt: op de minst goed draaiende avond van de week een voorgerecht, hoofdgerecht en dessert van de kaart kiezen tegen een vaste prijs. Van een win-win situatie gesproken. Al surfend ben ik op de website van Le St Quai Toile gestoten, dat dit concept origineel verpakt: ‘Le zapping du mardi soir’. Tegen de democratische prijs van €25. De naam van het restaurant is overigens een knap woordspel. Tijdens het interbellum lag het aan de zes km lange tramlijn Rixensart- Marensart van de buurtspoorwegen en in het gebouw is nog steeds een bioscoop gevestigd. ‘Le zapping’ is blijkbaar een succesformule, want er wordt met twee shiften gewerkt. Onze tafel is nog niet vrij. Goed dat we te laat zijn want buiten in de kou, onder het afdak van het terras chambreren terwijl er een onweer losbarst, is niet aangenaam. Zoals voorspeld is onze tafel na exact tien minuten klaar. Incident gesloten. De huidige eigenaars hebben de eetzaal gezellig hedendaags ingericht met een prachtige planché vloer, ‘beam me up, Scotty’-lampen, robuuste houten tafels en (vermoeiende) leren lounge zetels. De muren zijn in een moderne leemkleur geschilderd. Het publiek is zeer gemengd: koppels, vrienden en families. De gastvrouw in skinny jeans denkt mij al direct te moeten teleurstellen omdat de gebakken Sint-Jakobsnoten op zijn. Voor mij is dat eerder een goed teken. Ik kies dan voor de garnaalkroketten. Dat die zo ver van de zee zo lekker kunnen zijn is een revelatie voor mij. Ze liggen op een met wat tomatenpuree ingedikte bisque die lekker zilt smaakt. Bij het openbreken van de twee dikke korte krokante kroketten lopen ze lavagewijs leeg. Madame wou de huisgemaakte foie gras nemen maar die blijkt enkel nog op de website voor te komen. Het wordt dan de beurs van rivierkreeftjes en komkommer. De vulling van de circulaire beurs van courgetterepen bestaat uit een fris smakende mix van versneden rivierkreeftjes, stukjes verse ananas en komkommer, rode ajuin en cocktailsaus. Op het bord liggen nog eens een half dozijn gepelde rivierkreeftjes. Daarna eet ze de gebraden Sander met citroensabayon en groene aspergepunten. De sabayon van citroen onder de beetgaar gebraden Sander is een heerlijke combinatie. Hierbij komen al dente punten van groene asperges, een krokante timbaal met beetgare groenten en een ruwe aardappelpuree. Mijn kabeljauw met in olijfolie geplette aardappelen valt tegen omdat die uitgedroogd is en er gedroogde slierten porei bovenop liggen. Stukjes porei komen toch ongewild in mijn mond en zo weet ik nu hoe stro smaakt. Niet getreurd want de desserts maken alles goed. Een perfecte chocolademoelleux en een originele Brusselse koffie (speculaasijs overgoten met koffie). Oh ja, we dronken een JC Beauvoir 2007, een doordrinkwijn van de Pays d’oc (€16 of 3,2 maal de aankoopprijs). Met een koffie (€2,80) om af te sluiten, betalen we slechts €71,60. Nu ‘Le zapping’ nog veralgemenen tot alle weekavonden. Succes verzekerd.

Conclusie: Super prijs-kwaliteitverhouding op dinsdagavond: voor-, hoofd- en nagerecht naar keuze voor €25.

Eten: 8/10
Bediening: 7/10
Comfort: 7/10

Globale beoordeling: **** (zeer goed)

Type: restaurant
Keuken: Belgisch-Frans
Specialiteit: -

Le St Quai Toile
Avenue de Mérode 93
1330 Rixensart
02 653 01 49
lestquaitoile@gmail.com
www.lestquaitoile.be
 
Met deze recensie begon ik aan een toernee van drie maanden door Waals-Brabant met in totaal zes stops. Het is er goedkoper dan in Halle-Vilvoorde. Met originele titel, want die werd vertaald in: 'Zappen op dinsdag'.
Daarnaast zit in dit artikel een uit de hand gelopen woordspel. Madame eet sandre (snoekbaars)en ik vertaal dat als Sander. Wordt dat toch niet zo gepubliceerd zekerst? Maar bon, werkelijk niemand die het ooit heeft gemerkt! Leest er überhaupt wel iemand mijn artikels?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten