LET OP: deze brasserie bestaat niet meer!
ZONE02/ nr. 174 (woensdag 31/10/2007)
Naast Poperinge wordt er in ons land nog enkel in de streek tussen Aalst en Asse hop verbouwd. Vandaar dat er in Asse allerlei verwijzingen naar de hopcultuur zijn. Zo is er de Hopmarkt en het hopduvelstandbeeld. Aan het Gemeenteplein is sinds half oogst ook Den Hop tap en hap, opengegaan. Voorheen was dit het gastronomisch restaurant ‘Het Notarishuis’. Wat als een eetcafé wordt aangekondigd, blijkt bij aankomst een stijlvol designrestaurant dat in de aanbouw van een achttiende eeuws gerestaureerd breedhuis is gevestigd. Grijze tinten overheersen in de eetzaal. Oranje accenten komen overal terug. Benieuwd of de keuken van hetzelfde niveau is als het interieur. Samen met Niels, de talentrijke drummer van de Belgische popgroep Sodatune, ga ik dit uittesten. Er zit een gemengd publiek in de zaal: van zakenmensen over vriendinnen tot bejaarde koppels. De akoestiek blijkt vreselijk te zijn als ik mijn mes op de grond laat vallen. De dienster ziet dit, maar neemt de moeite niet om mij een nieuw mes te brengen.
Niels kiest als voorgerecht de kaaskroketten (€9). Ze zijn krokant en bruin vanbuiten maar onevenwichtig warm vanbinnen. Het wordt trouwens hoogtijd dat in de koksscholen duidelijk wordt aangeleerd dat gefrituurde peterselie bij garnaalkroketten hoort en niet bij kaaskroketten. Ik opteer voor de carpaccio (€12). Om carpaccio flinterdun te slicen is die best zo koud mogelijk, maar het is geen goed idee om het vlees erna niet te laten chambreren. De fles met olijfolie die op tafel wordt gezet is van superieure kwaliteit en een meerwaarde voor het gerecht. Het stokbrood dat bij de voorgerechten wordt geserveerd, is industrieel en van gisteren. Bwèèkes.
Mijn varkenshaasje met Dijonnaise en fijne boontjes (€19) bestaat uit 3 grote stukken vlees, waarvan ik het middelste stuk laat liggen omdat het nog saignant is. De Dijonnaise is sluiks vervangen door een demi-glacesaus en de fijne boontjes zijn niet fijn want totaal doodgekookt tot een brij. Hierbij worden diepvrieskroketten opgediend. Mijn copain krijgt een perfect gebakken ossenhaas (€18) met een origineel slaatje en diepvriesfrieten.
Hierbij kiezen we van de beperkte wijnkaart een Saint-Emilion Chateau Bigaroux Grand Cru 2004 (€31 ofwel slechts 2,1 maal de aankoopprijs) met een diepe, ronde en lange afdronk.
Als dessert nog een huisbereide chocolademousse (€5,50) en een coupe vers fruit (€7). De witte en bruine chocolademousse is met spuitzakken in tegenover elkaar liggende hoeken van een vierkant bord gespoten. De witte chocolademousse is pijnlijk mierzoet. In de overblijvende hoeken ligt respectievelijk een toefje slagroom en één aardbei. De coupe vers fruit is in orde, maar is het aardbeienseizoen al niet maanden achter de rug?
Bij een koffie (€2) concluderen we dat de keuken niet het niveau van een taverne, hetgeen de dag van vandaag een eetcafé wordt genoemd, overstijgt. De hoge rekening (€105,50) is blijkbaar noodzakelijk om de binnenhuisarchitect te betalen.
Conclusie: Eetcafé met stijlvol designinterieur maar met een keuken op taverneniveau.
Eten: 6/10
Bediening: 6/10
Comfort: 8/10
Globale beoordeling: *** (goed)
Type: brasserie
Keuken: Belgisch-Frans
Specialiteit: bistrokeuken
Den Hop
Gemeenteplein 12A
1730 Asse
Dit was het eerste artikel waarbij de ZONE02/ computer een ster teveel gaf. Ik had in gedachte dat het eindresultaat van 6/10, 6/10 en 8/10 twee sterren zou zijn. Dus eigenlijk een quotering matig i.p.v. goed. Dus eigenlijk had ik 5/10 voor het eten moeten geven i.p.v. 6/10. Dan zou het resultaat wel ** (matig) geweest zijn. Bij deze!
De titel werd door de eindredactie veranderd van 'Zeg maar taverne tegen een eetcafé' in 'Zeg maar taverne tegen dit eetcafé', hetgeen goed was. Momenteel vind ik dat eetcafé niet de correcte type-omschrijving was voor Den Hop, het had brasserie moeten zijn. Vandaar de huidige titel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten